Na een rustdag in Abisko, ben ik klaar voor het volgende deel van mijn trektocht door Noorwegen: een week door het Øvre Dividal National Park. Ik volg de indrukwekkende Nordkalottleden en kan genieten van prachtige valleien, bergen en meren. Als kers op de taart zie ik ook nog eens noorderlicht vanuit mijn tent! Opnieuw een echte aanrader deze etappe.
Route
| Dag | Van | Naar | Kilometer | Hoogtemeters |
| Dag 114 (3/09/2024) | Abisko Turiststation | Lappjordhytta | 24 km | 436m+/227m- |
| Dag 115 (04/09/2024) | Lappjordhytta | Altevasshytta | 24 km | 613m+/616m- |
| Dag 116 (05/09/2024) | Altevasshytta | Vuomohytta | 29 km | 570m+/410m- |
| Dag 117 (06/09/2024) | Vuomohytta | Skaktarelva | 27 km | 645m+/676m- |
| Dag 118 (07/09/2024) | Skaktarelva | Rostahytta | 32 km | 593m+/819m- |
| Dag 119 (08/09/2024) | Rostahytta | Goldahytta | 31 km | 659m+/602m- |
| Dag 120 (09/09/2024) | Goldahytta | Kilpisjärvi | 15 km | 305m+/313m- |
Ook bij deze etappe week ik een beetje af van de officiële Nordkalottleden.
Routeverslag
3 september 2024: Abisko Turiststation – Lappjordhytta 24 km
Na een rustdag in Abisko (nog eens kleren kunnen wassen, lekker eten en herbevoorrading voor de volgende etappe) ben ik weer klaar voor het volgende deel. Ik neem mijn tijd aan het uitgebreide ontbijtbuffet. Helaas zijn er geen wafels meer te verkrijgen. Hier keek ik al naar uit sinds het begin van mijn tocht in Lindesnes. Ik was al eens eerder in Abisko geweest en toen kon je zelf Noorse wafels bakken. Deze zijn vervangen door pannenkoeken. Kleine teleurstelling, maar ook goed. Ontbijtbuffet in Abisko blijft nog steeds een aanrader! En wanneer je al drie maanden aan het wandelen bent, is het money well spent.
Na mijn rugzak te wegen, 18 kg trouwens met acht dagen aan eten, begin ik om iets voor 10 terug te wandelen. Makkelijk pad vandaag. Het pad volgt eerst het grote meer Torneträsk bij Abisko. Daarna volg je de weg, maar die is niet storend, tot in Björkliden. Om vervolgens via verschillende kleine meren en door het bos naar Lappjordhytta te gaan. Ik was op zo’n kilometer voor de hut beginnen zoeken naar een kampeerplaats, maar vond niet meteen een goede plek. Er was al één tent vlak voor de grens met Noorwegen, dus het is wel mogelijk om te bivakkeren. Dus ik besloot wat door te wandelen tot de hut. Daarmee had ik dan toch al een deel van de klim gedaan. Tot mijn verbazing was er echt véél volk in de hut. Ik had verwacht daar alleen of hoogstens met één of twee anderen te zijn, zoals het al mijn hele reis het geval was. Maar dat was hier dus niet zo. Er zijn wel enkele plekken in de buurt van de hut om te kamperen, dus zette ik er mijn tent op. Mooi uitzicht daar!
4 september 2024: Lappjordhytta – Altevasshytta 24km
De dag begon met een klim. Het was er weer super mooi. Meteen na de klim waren wel wat goede kampeerplekken te vinden, maar het was er wel heel open. Dus had de wind komen aanzetten, zou dat misschien niet zo aangenaam geweest zijn. Er waren drie river crossings vandaag: twee keer onder de Jorbacohka en dan verder steek je nog de Salvvasjohka over. Ik waagde het er telkens op om van steen naar steen te gaan en met succes. Droge schoenen bij aankomst zelfs!
Ik kampeerde die avond bij Altevasshytta, het volgende stuk zag er namelijk wat drassig uit. Al bleek de volgende dag wel dat het mogelijk was om bijvoorbeeld te kamperen iets na de eerste brug. Voor Altevasshytta heb je een code nodig. Dus wil je gebruik maken van de hut, moet je deze reserveren op voorhand. Er is bereik en internet bij de hut, dus waarschijnlijk kan dit ook wel ter plaatse.
5 september 2024: Altevasshytta – Vuomohytta 29km
Eerst wandel je door een chaletdorpje. Ik heb er zo nog gezien in Noorwegen. Heel veel Noren zijn in het bezit van een cabin. Kan je het hen kwalijk nemen? Ik zou het ook wel zien zitten 🙂 Dan is het langs het meer door het bos wandelen tot aan Gaskashytta. Hier nam ik een lunchpauze op de picknickbank buiten. Vervolgens is het stijgen. De vallei die ik doorwandelde richting Vuomahytta vond ik super mooi! Er zijn daar ook heel veel kampeerplekken te vinden. Ik wandelde door tot Voumohytta en zette mijn tent daar op. Heel mooie hut ook die te openen is met een sleutel. Die avond zag ik voor de eerste keer noorderlicht deze reis. Ongelofelijk, vanuit mijn tentje! Kamperen onder het noorderlicht.
6 september 2024: Vuomohytta – Skaktarelva 27km
Een wat ander landschap vandaag. Volgens iemand die ik onderweg tegenkwam, zou het stuk heel modderig zijn en raadde ze me aan om over de berg te gaan. Ik besloot toch maar gewoon het pad te volgen en het zelf te gaan bekijken hoe modderig het is. Dat was echt niet zo bijzonder eigenlijk – op het moment ik dit wandelde in ieder geval. Ik volg de rivier door het bos. Alles is geel gekleurd en is echt wel mooi. Bij de brug … is er een bank voorzien en ik neem er een korte pauze. Mijn middagpauze hou ik vlak voor de hut aan het water voor de klim. Er is een klein eilandje van stenen en ik neem hier plaats in de zon. Heerlijk.
Dan volgt een klim naar de hut en verlaat ik het bos. We steken de Skaktarelva rivier niet over en kamperen aan deze kant van de rivier vlak voor de oversteek. Die houden we voor morgen.
7 september 2024: Skaktarelva – Rostahytta 32km
De dag begint met een plons in de rivier – niet helemaal de bedoeling. De Skaktarelva rivier is breed, maar helemaal niet diep (misschien 10 – 15 cm). Dus ik besluit om van steen naar steen te gaan en mijn wandelschoenen aan te houden. Er staat wel wat wind en ik heb nog een beetje een slaperige kop. Ik glijd uit op een steen en val pal naar voor de rivier in. Ik voel een pijnscheut in mijn knie, maar het is gelukkig allemaal niet ernstig en steek de rivier verder over. Tegen dat ik de overkant bereik, is mijn broek alweer zo goed als droog.
De rest van de dag verloopt zonder veel moeilijkheden. Het is goed te navigeren en aangeduid. Alweer kan ik genieten van mooie uitzichten op de meren en bergen. Het zijn heel weidse uitzichten. Iets na de middag kom ik aan bij Daertahytta. Ik eet er mijn lunch, maar wil nog verder trekken tot de volgende hut. Het wordt heel rotsig. Bij het afdalen moet ik even stoppen om van dit uitzicht te genieten. Ik duid het aan met een pin in mijn gsm onder de noemer “Gewoon een van de mooiste valleien ooit!”. Het is golden hour en de herfstkleuren zijn er echt volop. Er loopt een rendier door de vallei en het plaatje is echt perfect.
Kamperen doe ik uiteindelijk bij de rivier bij Rostahytta. Vlak ervoor zijn niet echt kampeerplekken te vinden. Iets verder van de hut, zou ik de volgende dag merken, zijn er wel plekken te vinden als je liever niet bij de hut slaapt. Veel volk in de hut. Alle drie zijn ze bezet. We sluiten de dag af met nog een gezellig kampvuur buiten terwijl de zon ondergaat.
8 september 2024: Rostahytta – Goldahytta 31 km
Hier ging ik even de mist in. Ik volgde het pad tot aan de brug, maar eigenlijk moest ik al vroeger de afslag naar het Noorden gemaakt hebben. Ook hier wijk ik een beetje af van de Nordkalottleden, maar de paden komen weer samen bij Treriksroset, het drielandenpunt van Noorwegen, Zweden en Finland. De tocht begint vandaag met een stijging en ik kom in de Isdalen vallei terecht met een mooie waterval.
Het weerbericht is ondertussen binnen gekomen via mijn Garmin en er is 19°C voorspeld voor vandaag! Shortweer denk ik en dus doe ik even een outfit-wissel 🙂 8 september in het Hoge Noorden en ik loop hier rond in T-shirt en short! Het pad stijgt nog wat verder en ik kom weer in een rotsachtige omgeving terecht.
Vervolgens is het weer dalen en kom ik uit op een grote vlakte. De rivier is heel breed maar ik kon het oversteken door van steen naar steen te gaan.
Rond 15u kwam ik aan bij Gappohytta. Vanaf daar werd het weer heel mooi met meer bomen en mooie zichten op de bergen. Alles stond ook weer volop in herfstkleuren. Ik had gedacht om te kamperen waar de Stordalselva in de Goldajävri meer stroomt, maar het is een nogal stenige ondergrond dus ik besluit nog door te wandelen tot Goldahytta. Bij de hut was er opnieuw veel volk en ik zoek me een kampeerplek uit in de buurt.
9 september 2024: Goldahytta – Kilpisjärvi 15 km
Na een makkelijk pad kom ik uit bij het drielandenpunt, Treriksroset. Geen foodtrucks of parking te bespeuren, zoals dat bij het drielandenpunt van België, Nederland en Duitsland wel het geval is. Enkel een grenspost in het meer dat leek op een bol kaas met een pad errond. Goed, ik ben er dan, dus ik moet er toch even rond wandelen om de drie landen aan te doen onder de 10 seconden. Eens dat verplichte nummer achter de rug is, stijg ik weer even verder. Maar ik krijg er een mooi uitzicht voor in de plaats. Er waren opvallend meer toeristen. Het uur van mijn Garmin wordt blijkbaar automatisch verzet. Opeens is het een uur later – Finse tijd. Het pad is heel makkelijk te volgen en we komen uit bij de straat waar we oversteken en daar nog een paar wandelpaden volgen tot aan de camping. Niet zo mooie tentplaatsen, maar er is wel een zeer lekker restaurant en je kan er je kleren wassen.
Accommodatie
Tijdens deze tocht van Abisko naar Kilpisjärvi waren er verschillende hutten onderweg. De hutten die dicht bij Abisko of Kilpisjärvi liggen, was er wel opvallend meer volk dan elders op mijn tocht. In de tabel hieronder vind je alle hutten die langs mijn route lagen en de afstand vanaf de voorgaande hut in de lijst:
| Dag van mijn etappe | Hut/Camping | Type hut | Afstand tot vorige hut |
| Dag 114 | Abisko Turiststation | Grote, bediende STF hut met restaurant, douches, kamers… Meer een hotel eigenlijk. | |
| Björkliden | Verschillende accommodatie | 8 km | |
| Pålnostugan | Noodhut | 13,5 km | |
| Lappjordhytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 2,7 km | |
| Dag 115 | Huskyfarm Innset | Guesthouse | 27,7km |
| Altevasshytta | Zelfbedieningshut. De hut heeft een eigen codeslot en moet vooraf worden geboekt om een code te ontvangen. Ook de DNT-sleutel heb je nodig. | 24,3 km (vanaf Lappjordhytta) | |
| Dag 116 | Gaskashytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 12 km |
| Vuomahytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 17 km | |
| Dag 117 | Dividalshytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 18 km |
| Dag 118 | Dærtahytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 23,6 km |
| Rostahytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 16,3 km | |
| Dag 119 | Gappohytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 18,8 km |
| Goldahytta | Zelfbedieningshut, met DNT sleutel. | 11,9 km | |
| Dag 120 | Kuohkimajärvi | Open wilderniss hut (Finland) | 3,5 km |
| kilpisjärven retkeilykeskus | Camping en hotel met restaurant, wasmachine en kleine souvenirwinkel (je kan er o.a. wandelkousen kopen) | 13,1 km |
Het is vanaf de camping Kilpisjärven Retkeilykeskus nog 5 km wandelen naar het “echte centrum” van Kilpisjärvi. Daar heb je nog een supermarkt en andere accommodatie.
Eten onderweg
Eigenlijk nergens eten te vinden tot in Kilpisjärvi. Daar heb je K-market Kilpishalli. Daar kan je perfect herbevoorraden voor het volgende stuk. Ik had een voedselpakket gestuurd naar de camping, maar eigenlijk was dat niet nodig. Er was zelfs vriesdroogeten van Real Turmat te vinden.
Kaart
Voor deze tocht gebruikte ik de wandelkaart van Calazo Trëriksroset, Kiruna & Abisko (schaal 1:100000).
Foto’s
