Dag 105-112: Vaisaluokta – Abisko
Hoewel ik heel nerveus was voor dit stuk en het ook heel uitdagend was, is dit één van mijn favoriete stukken van heel mijn Norge pa langs!
Route
| Dag | Van | Naar | Kilometer | Hoogtemeters |
| 105 | Vaisaluokta | Valldajahka | 25 km | 323m+/217m- |
| 106 | Valldajahka | Røysvatn | 31 km | 608m+/349m- |
| 107 | Røysvatn | |||
| 108 | Røysvatn | Paurohytta | 27 km | 404m+/516m- |
| 109 | Paurohytta | Rarkkajávri | 34 km | 615m+/662m- |
| 110 | Rarkkajávri | Caihnavaggi | 26 km | 936m+/509m- |
| 111 | Caihnavaggi | Snárapjávri | 25 km | 44m+/474m- |
| 112 | Snárapjávri | Abisko Turiststation | 32 km | 23m+/321m- |
Routeverslag
Dag 105 – 25/08/2024: Vaisaluokta – Valldajahka 25km
Voor dit stuk had ik best wat zenuwen gehad op voorhand. Er was rond de periode dat ik er was stormweer voorspelt en dan heb ik graag een hut in de buurt voor de zekerheid. Maar net op dit stuk is dat niet het geval. De afstand tussen vaisaluokta en Roysvatn is 53 km en dus niet op één dag te doen (voor mij niet althans). Maar als ik op dag twee de hut zou bereiken, zou ik de storm kunnen uitzitten in de hut. Dus dit zou wel moeten lukken dacht ik. Ik had het met de man van de receptie in Ritsem over mijn plan en hij zei “you’ll be lucky if you see anyone“. Noorwegen, toch echt een zot land! Waar kan dat nog dat je begint te wandelen en gewoon niemand tegenkomt? ’s Ochtends nam ik voor de tweede keer de boot terug vanuit Ritsem naar Vaisaluokta. Deze keer wel met goede moed. De dag rust en het leuke gesprek met een Duits koppel dat ik had leren kennen in de hut, deden me deugd.
Het pad gaat eerst door het bos. Er zijn veel houten plankjes om over te lopen. Let op, deze zijn minder goed onderhouden als op de Padjelantaleden en indien nat, kan je er gemakkelijk op uitschuiven. Zo was het dus ook bij mij. Net vertrokken met mijn vers gewassen broek en nog geen uur later lag ik al in de modder 😉 Geen rivierdoorwadingen vandaag, over alle rivieren is er een brug. Na 13 km is er een noodhut: Rávddajávre. De hut heeft een buitentoilet (droog wc) en twee plekken om te slapen. Nog een deftig hutje. Ik stopte van zodra ik een goede kampeerplek vond, maar een dag later zou ik zien dat er verder ook nog goede kampeerplekken te vinden zijn. Bij de volgende brug zijn er nog plaatsen (die ook beschut zijn) en ook waar de eerste rivierdoorwading is, zijn er goede bivakplaatsen te vinden (wel meer open).
Dag 106 – 26/08/2024: Valldajahka – Roysvatn 31 km
Rivieren in deze periode staan op hun laagst omdat de (meeste) sneeuw al gesmolten is. Ik schrijf dit hoe ik het heb ervaren, maar het kan natuurlijk anders zijn naar gelang de periode en hoeveelheid regen er is gevallen.
Dit moet één van de zwaarste dagen uit mijn tocht geweest zijn, vooral omdat ik echt de hut wou bereiken omdat er de volgende dag stormweer voorspelt was. Om 6u30 was ik al aan het wandelen: 31 kilometer en vier rivierdoorwadingen, dat zou wel eens een lange dag kunnen worden dacht ik. Bij de eerste rivierdoorwading raakte ik even de juiste markeringen kwijt, maar had snel door dat ik de verkeerde richting aan het uitlopen was en maakte rechtsomkeer. De eerste rivierdoorwading, bij Valldajahka, was heel goed te doen. Er was duidelijk aangegeven waar je de rivier kon oversteken en er was niet veel stroming. Het water kwam tot net onder de knieën.
Vervolgens loopt het pad naar boven en kom je in een meer rotsig landschap terecht. Tijd voor rivierdoorwading nummer twee. Ook deze was goed te doen en had misschien zelfs gekund zonder schoenenwissel. Vervolgens kwam er een grote rotsige vlakte. Hier is het pad heel slecht aangeduid. Er zijn steenmannen maar die zijn zeer moeilijk te spotten tussen al die rotsen. Meermaals vroeg ik mezelf af: “is dat nu een markering of is het gewoon een steen?”. Na de rotsen komt er een stuk waarbij ik heel vaak moest stijgen en weer afdalen. Steeds kleine verschillen, waardoor dit het navigeren best moeilijk maakte. Ook rivierdoorwading drie lukte zonder problemen en is aangegeven. Bij rivierdoorwading vier zag ik ook de aanduidingen waar je precies kon oversteken, maar deze was wel moeilijker. Er was veel meer stroming en het water kwam opnieuw tot aan de knieën. Maar het is gelukt!
Uiteindelijk zat ik aan de laatste kilometers. Hier is het pad echt heel slecht gemarkeerd en raakte ik het helemaal kwijt. Ik wandelde de laatste twee kilometers dan maar via gps en was blij dat ik om 19u eindelijk de hut bereikte. Røysvatn is een super mooie en gezellige hut en heeft zelfs een sauna!
Dag 107 – 27/08/2024: Rustdag in Røysvatn
Al snel besloot ik die ochtend om de hele dag in Røysvatn te blijven. Het stormweer was gearriveerd en het heeft de hele dag stevig geregend en gewaaid met rukwinden tot 80 – 90 km/u.
Dag 108 – 28/08/2024: Røysvatn – Paurohytta 27 km
Tijd om weer verder te gaan! In het “hyttebook” van Røysvatn had ik gelezen dat het pad vandaag zeer slecht gemarkeerd is, en dat kan ook ik nu bevestigen. Maar gelukkig moest je vaak langs de oever van een meer lopen waardoor het makkelijk navigeren was en het niet zo erg was dat het pad zo slecht was aangeduid. Ik gaf het dan ook vrij snel op om te blijven zoeken naar markeringen. Ook vandaag enkele rivierdoorwadingen op het programma. Bij de eerste was er een brug gemaakt, maar de brug stopte in het midden van de rivier dus moest ik alsnog mijn schoenen wisselen om tot aan de brug te geraken. Ach, ik was toch blij dat ze er was de brug want er was best veel stroming op de rivier.
Daarna volg je het Skugejávrre meer langs de oever. Opnieuw weinig tot geen markeringen gezien, maar goed te bewandelen. Bij Spadnejávrre is het opnieuw tijd voor een rivierdoorwading. Hier zijn wel enkele markeringen te spotten en ik besloot daar over te steken in twee keer. Iets meer stroming bij de tweede oversteek en water tot aan de knieën.
Vervolgens bleef ik de oever van het Gabddajávre en Bovrjávri meer volgen, maar volgens mijn kaart en gps liep het pad eigenlijk veel hoger. Ik besloot dan maar recht op recht naar boven te wandelen. Misschien was er wel een reden waarom het pad wat hoger liep. Volgens mijn gps zat ik ondertussen weer op het pad maar ik kon de markeringen niet terug vinden. Ik zag nog hoger wel de gele markering van de Zweedse grens, dus waarschijnlijk liep het pad nog een beetje hoger. Ik zocht gewoon zelf een weg, soms wel een beetje tricky. Veel stenen. Uiteindelijk kwam ik bij de brug uit met een mooi zicht op gletsjers en omliggende meren. Vanaf daar was het nog een 4 kilometer tot de hut en waren de markeringen wel weer goed te volgen.
In het hyttebook in Roysvatn was veel te lezen over de roeiboten. Gelukkig is er een brug gemaakt op dit stuk! (op de Kungsleden is gebleken dat roeien geen talent is van mij) Dus geen zorgen. Je kan wel genieten van enkele grappige verhalen in het hyttebook over deze oversteek in Paurohytta.
Na de brug waar vroeger de roeiboten lagen, volgt nog een kort stuk en net wanneer je denkt dat je bij de hut bent, maakt het pad een kleine bocht naar de andere richting. Paorohytta is zalig! Ik zou misschien zelfs durven zeggen dat het mijn favoriete hut in heel Noorwegen is. Heel gezellig ingericht en gelegen in een prachtige omgeving.
Dag 109 – 29/08/2024: Paurohytta – Rarrkajávri (via Sitashytta) 34 km
Ik word wakker en het is ZONNIG! Na twee weken met veel regen en stormweer, ben ik hier zo blij mee. Ik besef maar weer al te goed waarom ik dit wou doen en ik geniet super hard van de hele dag. De omgeving was gisteren al mooi maar met de zon erop is het zowaar nog mooier.
Ik volg de oever van het meer en start een korte maar pittige klim naar boven. Boven heb je een heel mooi uitzicht op de omgeving en zie ik ook twee rendieren.
Vervolgens volg ik de uitstroom van het Baugevatnet meer tot aan de brug. Het is een hoge brug waarbij je met een trapladder naar boven kan. Hier is er ook een noodhut te vinden mét droogtoilet en ik neem een pauze in de zon. Ik loop verder langs het meer. Hier zou het ook wel goed geweest zijn om te kamperen denk ik. Er volgt opnieuw een klim en het terrein wordt iets rotsiger. Tot slot is er nog een afdaling naar Sitashytta op een breed pad. Sitashytta ligt aan een grindweg. Ik twijfel even of ik hier blijf of nog even doorga en besluit uiteindelijk toch door te gaan. Het is nog 12 kilometer een grindpad volgen dat makkelijk te bewandelen is. Hier steek ik heel vaak de grens over naar Zweden om telkens weer terug naar Noorwegen te keren.
Uiteindelijk kampeer ik ook in Noorwegen net waar het pad van de grindweg afgaat aan het Rarkkajávri meer. Niet de beste plek waar ik ooit al heb gekampeerd, maar het volstaat. Het is nog een 400m wandelen van mijn kampeerplek naar een stroompje voor water.
Dag 110 – 30/08/2024: Rarrkajávri – Caihnavaggi (via Skoaddejávrre) 26 km
Ik begin de dag vroeg en het start met een klim. Ik ben heel blij dat het nog niet aan het regenen is wanneer ik ben met de klim bezig ben want dat zou wel eens glad kunnen zijn. Veel stenen dus. Eenmaal boven wordt het vlakker en begint het te regenen. Na 7 kilometer stop ik bij Skoaddejávre waar ik binnen een pauze neem en mezelf een warme chocomelk maak en mijn gsm even oplaadt. Het pad is vrij goed te volgen. Ik kom uit op een grindpad. Daar vond ik het even verwarrend. Er staat dat er werken zijn aan de dam en je een andere weg moet nemen. Maar de kaart op het bord is volledig verwaterd. De weg die op mijn kaart staat aangeduid, gaat niet langs de dam, maar ik ben verward want ik zou een andere weg moeten nemen. Ik vraag het aan een man die in een graafmachine voorbij rijdt en hij toont me de juiste richting. De route op mijn kaart is dus gewoon al aangepast naar de omleiding die er voor een aantal jaar is. Deze omweg is ongeveer 2 kilometer langer dan de originele route langs de dam en de werken zouden duren tot 2025 (volgens het infobord). Eenmaal ik aan het wandelen ben, zie ik dat het pad eigenlijk zeer goed aangegeven is met kleine houten balken die in de grond steken.
Bij de splitsing naar Gautelishytta had ik besloten om van de Nordkalottleden af te wijken. Deze gaat hier richting Kungsleden en die had ik al in 2021 gedaan. Ik wil graag richting Caihnavaggi gaan. Zeker omdat ik dit stuk het jaar voordien in de winter deed en ik heel benieuwd was om te weten hoe het er in de zomer zou uitzien. De Kungsleden is ook zeer mooi, maar je zal veel meer mensen tegen komen dan via deze weg.
Let op: vanaf deze splitsing tot aan Caihnavaggi is het héél rotsig en is er geen mogelijkheid om je tent op te zetten. Het is iets moeilijker wandelen met al die rotsen en ik ging veel trager dan ik anders zou gaan. Zeker de afdaling naar Cáihnavággihytta was een uitdaging waar de steenmannen iets moeilijker te spotten zijn. Ik besloot niet verder te gaan tot de hut en zette mijn tent op bij het meer voor de hut. Een heel mooie plek met uitzicht over de vallei.
Dag 111 – 31/08/2024: Caihnavaggi – Snárapjávri (via Cunojávrihytta en Una Allakas) 25 km
Na verder af te dalen en de eerste rivier crossing van de dag (die ik via stenen hoppen kan oversteken) kom ik aan bij Caihnavaggihytta. De hut is goed gevuld en er zijn een 6 tal mensen aanwezig. De Finse meiden zijn onder de indruk wanneer ik zag dat ik zeker tot Una Allakas wil geraken. Ze moesten eens weten dat dit eigenlijk een “korte” dag is voor mij 🙂 De herfstkleuren zijn er al volop en het is aangenaam en mooi wandelen vandaag. Bij de Cunojohka rivier kan je kiezen voor een doorwading of een omweg naar een brug. Gezien ik niet zo’n fan ben van doorwadingen, is de keuze gemakkelijk gemaakt om de omweg van een tweetal kilometer te nemen en over te steken bij de brug. De brug bestaat precies uit twee delen en in het midden moet je even overstappen. Vervolgens wandel je een zeer mooie vallei uit en spotte Ann-Katrin, iemand die ik af en toe tegen kwam de afgelopen dagen, zelfs een eland! We moeten iets verder nog een rivier doorwaden. Ik besluit van schoenen te wisselen, maar de rivier is niet moeilijk en er is weinig stroming. De dag en het wandelen gaan heel vlot. Na Cuno, aan de overkant van Cunojávri, vind je aan de oever een heel mooie bivakplek. Ik wil graag morgen in Abisko geraken, dus ik besluit nog even verder te wandelen. Maar omdat ik het echt een goede plek vond, heb ik de coördinaten wel opgeslagen: 68.203216, 18.13032. Je hebt er zelfs een strandje. Ik wandel dus nog door en hier zijn de herfstkleuren echt prachtig. Uiteindelijk vind ik ook een zeer goede bivakplek voorbij Unna Allakas bij een stroom naar de Snárapjávri (zie kaart onderaan).
Dag 112 – 01/09/2024: Snárapjávri – Abisko Turiststation 32 km
Ik ben duidelijk weer in Zweden en het pad is makkelijk te volgen. Het is vooral door de bossen wandelen, wat ik normaal iets minder fijn vind, maar nu met de herfstkleuren kan dit stuk me ook zeker en vast bekoren. Het is super mooi. Daarbovenop word ik ook nog eens getrakteerd op zon, dus het is weer heerlijk wandelen. Tegen de middag ben ik bij Abiskojaure waar ik een pauze neem op een van de picknickbanken buiten. Daarna begeef ik me op de Kungsleden richting Abisko. Het is hier opvallend drukker. Het pad is vlak en zeer makkelijk te volgen en in de late namiddag kom ik aan in Abisko. Toch weer een mijlpaal voor mij. Abisko Turiststation is een grote hut waar je lekker kan eten en je kleren kan wassen, waar ik zeker wel gebruik van maakte!
Accommodatie
Hutten die je onderweg tegenkomt + de afstand tussen deze hut en de vorige:
| Dag van mijn etappe | Hut/camping | Type hut | Afstand tot vorige hut |
| Dag 105 | Vaisaluokta | STF hut | |
| Rávddajávre | Noodhut. Niet de bedoeling dat je hier slaapt tenzij het een noodgeval is. | 13 km | |
| Dag 106 | Røysvatn | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 42 km |
| Dag 108 | Paurohytta | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 27 km |
| Dag 109 | Baugebua | Noodhut. Sleutel nodig. | 9 km |
| Sitashytta | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 12 km | |
| Dag 110 | Skoaddejavre | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 20 km |
| Dag 111 | Cáihnavággihytta | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 21 km |
| Cunojávrihytta | Zelfbedieningshut DNT. Sleutel nodig. | 13 km | |
| Unna Allakas Fjällstuga | STF hut | 5 km | |
| Dag 112 | STF Abiskojaure | STF hut | 23 km |
| Abisko turiststation | STF hut met verschillende faciliteiten (douche, restaurant…) | 14 km |
Eten onderweg
Dit was mijn langste etappe zonder herbevoorrading. In de Zweedse hutten vind je wel een kleine winkel waar je wat snacks kan inslaan:
- Unna Allakas Fjällstuga
- Abiskojaurestugorna
- Abisko Turiststation: in deze winkel vind je ook een kleine selectie outdoor materiaal
In Abisko is er ook een supermarkt, Godisfabriken, op 2,5 km van Abisko Turiststation. Ik was vooral heel gelukkig dat ik er Kvikk Lunsj kon kopen. Mijn favoriete Noorse snack 🙂 Je kan ook een pakket sturen naar Abisko Turiststation. Dit deed ik in 2021 toen ik de Kungsleden deed. Voor Norge pa langs had ik gevraagd aan mijn ouders, die dat jaar een rondreis in Zweden en Noorwegen maakten, om vriesdroogeten en kaarten voor me achter te laten in Abisko. Dit was mogelijk daar. Ze hebben het kunnen achterlaten in de bagageruimte.
Kaart
Op de Google Maps kaart zie je mijn route en duidde ik ook de hutten en mijn bivakplaatsen aan. Noodhutten zijn aangeduid in dezelfde kleur als de gewone hutten, maar met een tent-symbool.
Ik maakte gebruik van de Calazo kaart Kebnekaisefjällen & Narvik 1:100 000. Deze kaart kan je onder andere bestellen bij de DNT.
Foto’s
